In deze serie delen onze klanten hun verhalen. Verhalen over liefde, troost en verbondenheid.  Allemaal met een knuffel die meer doet dan alleen zacht zijn. Onze knuffels met ingesproken boodschap spelen vaak een bijzondere rol in iemands leven. In dit verhaal vertelt Marit hoe een laatste boodschap van haar vader voor altijd hoorbaar bleef.

-Wil jij een mooi verhaal delen? Neem dan contact met ons op-

---

Mijn Vader Liet Een Laatste Boodschap Achter

Een persoonlijke herinnering die blijft spreken

Soms zit de grootste troost in de kleinste dingen. Voor mij was dat een zachte knuffel, met de stem van mijn vader erin.

Toen mijn vader ziek werd, werd alles anders. De dagen werden stiller, de nachten langer. Maar wat bleef, was zijn stem. Zijn humor, zijn warme manier van praten, de manier waarop hij altijd zei: “Je doet het goed, ik ben trots op je.” Hij wilde iets achterlaten. Iets wat ons zou blijven herinneren aan wie hij was, ook als hij er straks niet meer zou zijn.

We kozen samen een knuffel uit. Een grote zachte beer, simpel, warm en vertrouwd. In die knuffel sprak hij zijn boodschap in. Niet lang, maar precies genoeg. “Ik hou van je. Altijd. Vergeet dat nooit.”

Na zijn overlijden was het alsof alles even stilviel. Maar die knuffel… die kon ik vasthouden. En met één knuffel kwam zijn stem weer tot leven. Geen video, geen brief. Geen koude opname op een telefoon. Maar een knuffel. Iets tastbaars. Iets zachts. Iets dat mij hem weer even liet voelen.

Soms hoor ik zijn stem in de ochtend. Soms wanneer ik hem het meest mis. Het klinkt dan als een fluistering van vroeger, maar ook als een geruststelling voor nu.

Die knuffel is niet zomaar een knuffel. Het is een herinnering. Een laatste gebaar van liefde. Een stukje papa, voor altijd dichtbij.